Jak wyrobić nawyk codziennych treningów?

Żeby dana aktywność zmieniła się w nawyk potrzeba konkretnej decyzji i czasu, w trakcie którego stopniowo stanie się ona nieodłącznym elementem Twojego życia. Na samym początku odpowiedź sobie (a najlepiej zapisz to wszystko), czy naprawdę chcesz osiągnąć zamierzony cel. Wymień wszystkie argumenty przemawiające na jego korzyść oraz wszystkie przeszkody, które stoją na drodze do jego realizacji. Postaraj się znaleźć sposoby na usunięcie przeszkód. Pamiętaj, że osoby osiągające sukces (bez względu na dziedzinę) szukają rozwiązań a nie wymówek. Pozbądź się więc wszystkich hamujących przekonań i podejmij decyzję o zmianie. Jeśli decyzja zostanie powzięta, przeszkody usunięte a wiara w osiągnięcie celu jest mocna, pozostaje przystąpić do realizacji planu.

Rutyna i rytuały

Nie patrz od razu daleko w przód, skupiaj się na realizacji małych, konkretnych celów, które drobnymi krokami przybliżają Cię do sukcesu. Myśl o tym, co zjesz danego dnia, jaki trening masz wykonać dzisiaj i na tym się skup. Dużym ułatwieniem w wytrwaniu w postanowieniu będzie wprowadzenie rutyny i rytuałów. Co to znaczy w praktyce? Chociażby podjęcie z góry decyzji, że ćwiczysz zawsze w konkretne dni tygodnia o tej samej porze, a przed treningiem wykonujesz ten sam zestaw czynności, który wprowadza Cię w „sportowy” stan. Ja zawsze wykonuję podstawowy trening pomiędzy 8 a 9 rano, przed pracą. Budzę się o 5.59, na minutę przed budzikiem – tak już mam zaprogramowane. Poprzedniego dnia szykuję sobie odpowiednią play listę na Spotify, na pralce kładę ubrania treningowe, żeby były gotowe, gdy tylko wstanę. Wstaję rano, wypijam porcję wody, która czeka na stoliku nocnym, odwiedzam łazienkę i przebieram się od razu w strój do treningu. Następnie jem bardzo lekki posiłek lub koktajl, piję kawę, w trakcie której odbieram maile. Potem robię napój z BCAA, zakładam nakładki na dłonie, włączam muzykę i uruchamiam monitorowanie treningu na zegarku. Po treningu zapisuję jego wyniki w specjalnym zeszycie i siadam do pracy. Uwierz mi, że po kilku tygodniach takiej rutyny i trzymania się wybranego rytuału będziesz czuła się nieswojo, gdy nie wykonasz treningu o zwyczajowej porze.

Walcz z brakiem motywacji

Będą dni, gdy będzie brakowało Ci motywacji czy energii. Jeśli nie jest to spowodowane chorobą, przekonaj się, żeby wykonać choćby plan minimum. U mnie jest tak, że czasem mam zaplanowane 2-3 treningi, z czego jeden to siłowy, drugi bieganie, a trzeci to np. rozciąganie statyczne lub dynamiczne. Jeśli czuję, że naprawdę nie mam dziś sił i motywacji, robię tylko ten trening, który jest dla mnie w danej chwili najważniejszy, a resztę przesuwam na następny dzień. Jeśli wychodzę na bieganie i w trakcie czuję, że po prostu nie mam dziś formy, to nie wracam do domu, tylko resztę dystansu pokonuję szybkim marszem. Jeśli mam trening siłowy i widzę, że nie daję radę z obciążeniami, odejmuję trochę i wykonuję więcej powtórzeń z mniejszym ciężarem. Ważne, że nie rezygnuję i nie poddaję się całkowicie. Zwykle jest też tak, że mimo początkowej niechęci, po rozpoczęciu treningu czuję przypływ energii i wystrzał endorfin – w ten sposób sesja, której mogłabym nie odbyć w ogóle, gdybym się nie przekonała, okazuje się całkiem udana, a ja na koniec czuję się o wiele lepiej i mam też o sobie lepsze mienianie, bo przecież mogłam się poddać, a jednak tego nie zrobiłam. Gwarantuję Ci, że to wspaniałe uczucie, od którego można się uzależnić. Ostatnio bardzo nie chciało mi się iść biegać – padał śnieg, było zimno. Jednak postanowiłam, że idę. I wiesz co? Udało mi się wykręcić życiówkę na 5 km, przełamując barierę 30 minut!